Relacja Józefa Pilipca, emerytowanego drogowca, pochodzenia chłopskiego. Opowiada o początkach wojny na Podkarpaciu, represjach i morderstwach Żydów od początku okupacji niemieckiej, ataku na Związek Radziecki i załamaniu frontu pod koniec wojny z perspektywy lokalnej. Opisuje trudne warunki życia, skrajną biedę, wywózki na roboty i zbrodnię we wsi Gorajec (trudne w weryfikacji, ze względu na nieścisłości chronologiczne), ewakucję cześci ludności na Wschód i repatriację na Ziemie Zachodnie po wojnie. Pokrótce opowiada o własnch losach powojennych.   Zakres chronologiczny: 1939-2008   Miejsca wydarzeń: Brusno (woj. Podkarpackie), Gorajec (woj. Podkarpackie), Kraków (woj. Małopolskie), Ptusza (woj. Wielkopolskie), Rajec (woj. Podkarpackie), Szwecja (woj. Zachodniopomorskie), Wałcz (woj. Zachodniopomorskie), Żuków (woj. Podkarpackie)