Relacja Zofii Karpińskiej, absolwentki geografii na Uniwersytecie Wrocławskim i wieloletniej pracowniczki Akademii Rolniczej.
Relacja skłąda się z dwóch nagranych rozmów. Relacja dotyczy dzieciństwa w czasie II Wojny Światowej, Wrocławia po II Wojnie Światowej, szkół w powojennym Wrocławiu, pracy w komitecie w okresie stanu wojennego, podróży do Kanady i innych miejsc, podróży statkiem Batory, czasów studenckich, organizacji rajdó uniwersyteckich, epidemii ospy we Wrocławiu.

Relacja Zdzisławy Szerer dotyczy dzieciństwa w Łyśćcu na Kresach Wschodnich, relacji między polskimi, ukraińskimi i żydowskimi mieszkańcami, edukacji, przyjazdu na Ziemie Zachodnie i Północne, realiów życia po wojnie, relacji Polaków z Niemcami, powojennego Jawora oraz powojennej Legnicy.

Relacja Gerarda Tatarczyka, prezesa Spółdzielni Kółek Rolniczych w Wodzisławiu Śląskim, uhonorowany Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski w 1999 roku. Relacja dotyczy pochodzenia, przedwojennego Wodzisława Śląskiego, relacji między mieszkańcami, losów wojennych, ukrywania się na Śląsku Cieszyńskim, powrotu do domu po wkroczeniu Armii Radzieckiej, edukacji i pracy w Powiatowym Zarządzie Rolnictwa w Raciborzu, kolektywizacji na terenie Wodzisławia Śląskiego, prowadzenia gospodarstwa rolengo, życia rodzinnego i aktywności społecznej, interwencji sił Układu Warszawskiego w Czechosłowacji w 1968 roku oraz kwestii językowch i "śląskości".

Relacja Marii Bereźnickiej dotyczy dzieciństwa i edukacji na Kresach Wschodnich II Rzeczpospolitej, relacji między ludnością polską a ukraińską, II wojny światowej, przesiedlenia na Ziemie Zachodnie i Północne, organizacji życia po wojnie, relacji Polaków z Niemcami, przesiedlonej ludności łemkowskiej w ramach Akcji "Wisła", pierwszych lat życia po przesiedleniu.

Obszerna relacja Jerzego Jędrzejczyka. Relacja Jerzego Jędrzejczaka dotyczy dotyczy II wojny światowej w Lublinie, Obozu koncentracyjnego na Majdanku, przejścia frontu radzieckiego, funkcji posłańca Armii Krajowej, początków przygody z boksem, zdobycia tytułu wicemistrza Polski w wadze lekkiej, ukończenia Małego Seminarium Nauczycielskiego OO. Karmelitów Bosych w Wadowicach, pracy w licznych miejscowościach na Dolnym Śląsku, jako kierownik wydziałów kultury, organizator zespołów teatralnych i zespołów muzycznych oraz nauczyciel, służby wojskowej, studiów na reżyserii teatralnej w Warszawie, zaangażowania w harcerstwo i boks, a także organizacji obozów harcerskich.

Relacja Czesławy Smołki dotyczy pochodzenia rodziny, początku wojny i ewakuacji do Rudy Różanieckiej, zachowania ludności lokalnej wobec uciekinierów ze Śląska, wkroczenia wojsk niemieckich do Rudy Różanieckiej, życia codziennego na ewakuacji, powrotu na Śląsk Cieszyński, życia po okupacji oraz wojennych losów siostry, wkroczenia wojsk radzieckich do Zebrzydowic, otatnich dni wojny i organizacja życia w zniszczonej miejscowości, lat szkolnych i pierwszej pracy w Powiatowym Związku Gminnym „Samopomoc Chłopska” w Cieszynie, życia rodzinnego.

Relacja biograficzna Aleksandra Rosianskiego, uczestnika wojny szesciodniowej. Relacja dotyczy ucieczki rodziców na wschód w 1939 roku, przybycia do Wrocławia, życia we powojennym Wrocławiu z perspektywy dziecka, wyjazdu do Izraela w 1957 roku i panujących tam warunków, asymilacji i środowiska polskiego w Izraelu, życia religijnego, służby wojskowej i udziału w wojnie sześciodniowej.

Relacja Ewy Unger doktor nauk przyrodniczych, wieloletniej członkini wrocławskiego Klubu Inteligencji Katolickiej, zaangażowanej w działalność na rzecz pojednania polsko-niemieckiego. Relacja dotyczy przedwojennych i wojennych losów rodziny, deportowania na Syberię, pobytu w kołchozie w północnym Kazachstanie, przyjazdu do Wrocławia, pracy w Wyższej Szkole Rolniczej we Wrocławiu, Galenie (Farmaceutyczna Spółdzielnia Pracy), w Instytucie Fizjologii Zwierząt w Siechnicy i na Politechnice, zaangażowania w działaność Klubu Inteligencji Katolickiej, pojednania polsko-niemieckiego oraz Fundacji Krzyżowej.

Stanisław Michnowski, geofizyka i członek Sodalicji Mariańskiej, opisuje życie ojca pod zaborem rosyjskim, opowiada o dziadku, powstańcu styczniowym, oraz o mentalności pokolenia swoich rodziców, życie w okresie XX-lecia międzywojennego, rozwój przemysłu i politykę II Rzeczpospolitej, wybuch II Wojny Światowej i swój udział w walkach jesienią 1939 roku w jednostce pułk. Hanki-Kuleszy, działania w konspiracji na terenie Skarżyska, pod dowództwem gwardiana klasztoru oo. Franciszkanów, o. Teodora Filipa, działalność w Kedywie, ucieczkę do Warszawy, Powstanie Warszawskie i ucieczkę przed Armią Czerwoną do Skarżyska, powrót na studia, pracę redaktora pisma „Politechnika”, trudności ze znalezieniem pracy z powodu działalności w Kedywie, opisuje też lata pracy zawodowej jako kierujący zespołem ds. badania elektryczności atmosfery.   Zakres chronologiczny: 1910-1970   Miejsca wydarzeń: Skarżysko-Kamienna (woj. świętokrzyskie), Warszawa (woj. mazowieckie), Świecie (kujawsko-pomorskie), Paryż (Francja), Londyn (Wielka Brytania), Berlin (Niemcy), Lwów (Ukraina), Gdańsk (woj. pomorskie), Gdynia (woj. pomorskie), Kamionka Strumiłowa (Ukraina), Kielce (woj. świętokrzyskie), Kock (woj. lubelskie), Łuck (Ukraina), Wilno (Litwa), Tokio (Japonia), Wrocław (woj. dolnośląskie), Kraków (woj. małopolskie)