spotkanie ministrów kultury Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej, Niemieckiej Republiki Demokratycznej i Czechosłowackiej Republiki Socjalistycznej w Sali Książęcej wrocławskiego Ratusza poświęcone przygotowaniom do Festiwalu Sztuki Amatorskiej Krajów Socjalistycznych, który odbył się w dniach 05.-10.05.1975 r. w kilkunastu miastach Dolnego Śląska pod hasłem "30 zwycięskich lat"; pierwszy z lewej minister kultury PRL Józef Tejchma, piąty z lewej (z teczką w ręce) minister kultury NRD Hans-Joachim Hoffmann
N/z tymczasowe wysypisko popowodziowych śmieci na pustym terenie przy ul. Pułaskiego i skrzyżowanie ulic Pułaskiego i Kościuszki. Prawie centralnie nieistniejąca kamienica przy ul. Pułaskiego 57.
Korespondencja z Karoliną Lanckorońską dotycząca sprawy odzyskania kościoła katolickiego w Komarnie. Mieczysław Pater opisuje w liście sytuację "zagarnięcia" hotelu przez "ojca" Tarasa.
Ludzie zebrani pod ratuszem od południowej strony rynku. Wśród tłumu osoby idące na wydarzenie o nazwie "Rewolucja krasnoludków" zorganizowane przez Pomarańczową Alternatywę przy ul. Świdnickiej.
Widok na Plac pod Szczytem na którym znajduje się grupa wiernych przybyłych na uroczystą msze z okazji święta kościelnego. W tle fragment zabudowy klasztoru jasnogórskiego.
Angaż dla Antoniego Skibińskiego na stanowisko księgowego- bilansisty Rzemieślniczej Spółdzielni Pracy Szewców i Cholewkarzy "Rzemieślnik" w Myśliborzu.
Rzemieślnicza Spółdzielnia Pracy Szewców i Cholewkarzy "Rzemieślnik" w Myśliborzu
Żołnierzy Armii Radzieckiej, którzy zginęli w okolicach Kątów podczas walk wiosną 1945 roku pochowano na terenie cmentarza ewangelickiego (niemieckie mogiły zostały zlikwidowane). W centralnej części cmentarza postawiono obelisk z czerwoną gwiazdą. W tle wieża kąteckiego ratusza.
Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.
Wiec w Sali Wykładowej im. Romana Longchampsa de Berier w Gmachu Głównym Uniwersytetu Wrocławskiego,16 lutego 1981r. w czasie którego podjęto decyzję o strajku w dniu 17 lutego 1981r.
Grupy ludzi w ogródku przy barze Barbara znajdującym się w Zespole mieszkalno-usługowym znajdującym się na ulicy Świdnickiej 2-8a, Szewskiej 79-8, Oławskiej 1-3 zaprojektowanym w latach 1955-1957 przez architektów biura Miastoprojekt - Wrocław (Włodzimierz Czerechowski, Ryszard Jędrak, Ryszard Natusiewicz, Anna i Jerzy Tarnawscy) i zbudowany w latach 1957-1962 r.
Po prawej w tle budynek biurowo-handlowy zbudowany przed wojną dla firmy M.Gerstel "Gerathelhaus" według projektu Alvina Weemanna.
Podseria 15 fotografii z hal produkcyjnych wrocławskich zakładów hutniczych "Hutmen" oraz z obchodów Dnia Hutnika w zakładzie . W trakcie uroczystości przedstawiciel huty "Szopienice" przekazał sztandar przechodni ministra przemysłu ciężkiego oraz Zarządu Głównego ZZH. W 1975 r. Hutmen uzyskał tytuł Najlepszego Eksportera Dolnego Śląska 1974 roku.
N/z wręczenie odznaczeń wychowawcom Ochotniczych Hufców Pracy. Napisy na ścianie: [FSZMP, OHP, "Zawsze takie Rzeczpospolite będą jakie ich młodzieży chowanie. Stanisław Staszic"]
N/z ksiądz w ornacie liturgicznym stojący z Hostią przed ołtarzem. Za Ołtarzem Rzymskokatolicka Parafia pw. Św. Jacka na Swojczycach. Napis za księdzem [IHS to jest chleb życia].
Oficjalne uroczystości inicjujące żakinadę na wrocławskim rynku. Udział w nich biorą przedstawiciele barwnego korowodu studentów oraz najwyższe władze miasta na czele z przewodniczącym - Bolesławem Iwaszkiewiczem.
Trybuna honorowa podczas pochodu pierwszomajowego. Szósty z lewej Bolesław Iwaszkiewicz, dziewiąty Bronisław Ostapczuk, jedenasty Władysław Piłatowski, trzynasty Eugeniusz Molczyk.
