Helena Markiewicz - zdjęcie współczesne Świadka Historii
- PL OPiP III-1-3-6-1
- Part
- 2017-06-07
Portret współczesny Heleny Markiewicz.
Zubowski Piotr
46311 results with digital objects Show results with digital objects
Helena Markiewicz - zdjęcie współczesne Świadka Historii
Portret współczesny Heleny Markiewicz.
Zubowski Piotr
Anna Hryhoruk - zdjęcie współczesne Świadka Historii
Portret współczesny Anny Hryhoruk z domu Jacyk. Anna Hryhoruk urodziła się w 1928 r. Pochodzi z ukraińskiej rodziny Petra Jacyka i Tekli z d. Hawkaluk, miała młodszego brata. Jej ojciec zginął w trakcie II wojny światowej jako żołnierz Armii Czerwonej. Była jedną z osób wyznaczonych do wyjazdu na roboty przymusowe do Niemiec, jednak dzięki staraniom matki udało się jej tego uniknąć. Z powodu choroby oczu nie uczęszczała do szkoły. Po wojnie wyszła za mąż i pracowała w obertyńskim kołchozie.
Hladyshuk Serhii
Józef Palczyński - zdjęcie współczesne Świadka Historii
Portret współczesny Józefa Palczyńskiego.
Zubowski Piotr
Relacja Cecylii Biegańskiej, pracownika Politechniki Wrocławskiej, opozycjonistki, członkini komisji zakładowej NSZZ Solidarność na Politechnice Wrocławskiej, członka Duszpasterstwa Ludzi Pracy.
Relacja dotyczy działalności w Duszpasterstwie Ludzi Pracy przy jezuickiej parafii przy Alei Pracy we Wrocławiu, postaw członków Duszpasterstwa, a także wrocławskich księży, niemieckiej pomocy materialnej dla wrocławian, działaności opozycyjnej, strajku sierpnia '80, zakładanie związków zawodowych na Politechnice Wrocławskiej, pacyfikacji strajku na Politechnice Wrocławskiej, „karnawału Solidarności”, papieskiej pielgrzymki w 1987 roku oraz wizyty Jana Pawła II na grobie ks. Popiełuszki. W relacji pojawiają się też wątki z okresu okupacji niemieckiej i działalności w ruchu oporu.
Biegańska Cecylia
Ryszard Konieczny - zdjęcie współczesne Świadka Historii
Portret współczesny Ryszarda Koniecznego. Ryszard Konieczny -- piłkarz ręczny od młodzieńczych lat związany z klubem WKS Śląsk Wrocław. Przez 15 lat był czynnym zawodnikiem. Po zakończeniu kariery sportowej został trenerem. Ukończył AWF. Wychował 12 reprezentantów kraju. Był trenerem m.in. Piotra Dudzica i Grzegorza Garbacza. W 1966 roku uzyskał pierwszy tytuł mistrza Polski w jedenastoosobową piłkę ręczną (wówczas ostatni raz grano w składzie jedenastoosobowym). Tytuł ów uzyskał także m.in.w 1972 roku oraz 1974. Jako mistrz Polski reprezentował kraj w pucharach Europy. Był także członkiem reprezentacji Akademickich Mistrzostw Świata w 1964 roku (4 miejsce). Wychowanek m.in. trenera Antoniego Turkiewicza, Kazimierza Frąszczaka i Ryszarda Franitzy.
Maj Ewa
Antoni Turkiewicz - zdjęcie współczesne Świadka Historii
Portret współczesny Antoniego Turkiewicza. Antoni Turkiewicz urodził się w Nowej Hucie (dzisiaj Ukraina). Później w wyniku przesiedlenia znalazł się we Wrocławiu. Tu ukończył szkołę podstawową i technikum mechaniczne. Ukończył też AWF. Wieloletni gracz piłki ręcznej, na pozycji kołowego w WKS Śląsk oraz we wrocławskim AZS. Z powodów zdrowotnych przerwał karierę zawodnika i za namową Kazimierza „Kaja” Frąszczaka został trenerem młodzieżówki. Nauczyciel w Szkole Podstawowej nr 16 we Wrocławiu, z którą zdobywał tytuły Mistrza Polski. Trener młodzieżowej reprezentacji Śląska.
Maj Ewa
Włodzimierz Frąszczak - zdjęcie współczesne Świadka Historii
Portret współczesny Włodzimierza Frąszczaka. Włodzimierz Frąszczak, urodzony w 1957 w Ostrowie Wielkopolskim, piłkarz ręczny zawodnik klubów: Ostrovia oraz Śląsk Wrocław; trener, członek kadry narodowej juniorów. Syn znanego zawodnika Kazimierza Frąszczaka, dwukrotnego uczestnika Mistrzostw Świata, założyciela sekcji piłki ręcznej w klubie WKS i Śląsk Wrocław.
Maj Ewa
Jacek Spiechowicz - zdjęcie współczesne Świadka Historii
Portret współczesny Jacka Spiechowicza. Jacek Spiechowicz, urodzony we Wrocławiu w 1950 r. Od 14. roku życia zawodnik, a potem trener sekcji piłki ręcznej, żołnierz zawodowy (sekcja sportowa). We Wrocławiu ukończył Szkołę Podstawową (nr 16 i 82), Technikum Mechaniczno-Elektryczne. Następnie przez 10 miesięcy pracował w Dolmelu, po czym rozpoczął studia na AWF (ukończone w 1974 r.). Po studiach ukończył także roczną Szkołę Oficerów Rezerwy i zawodowo związał się z Wojskiem Polskim (do 1990 r.). Grał i trenował w WKS „Śląsk” (do 1979 r.) i w Świdnicy (od 1979 r.).
Maj Ewa
Materkowska Jadwiga
Rusak Jerzy
Antoni Kakareko - zdjęcie współczesne Świadka Historii
Portret współczesny Antoniego Kakareko. Antoni Kakareko urodził się 28 stycznia 1951 roku w Wilnie. Jego narodziny były wydarzeniem, które uratowało jego rodziców przed zesłaniem na Syberię. Rodzice Pana Kakareko byli aktywnymi działaczami w 8. Oszmiańskiej Brygadzie AK. Pan Antoni przyjechał do Gdańska w roku 1958 wraz z całą rodziną. Udało im się zabrać ze sobą cały majątek. Często odbywali wyprawy sentymentalne w rodzinne strony. Pan Antoni działał aktywnie w harcerstwie, do czego zachęcała go matka. Ukończył studia filozoficzno-teologiczne w Krakowie i Lublinie, oraz historyczne w Gdańsku. Aktywnie działał w Solidarności, przez co stracił pracę w Urzędzie Miejskim. Następnie podjął pracę w Bibliotece Uniwersytetu Gdańskiego, gdzie pracuje już prawie 40 lat. Oprócz pracy zawodowej Pan Antoni jest zaangażowany w wiele inicjatyw społecznych, m.in. organizuje konkursy biblijne obejmujące zasięgiem cały Gdańsk.
Łangowska Monika
Helena Boczek - zdjęcie współczesne Świadka Historii
Portret współczesny Heleny Boczek. Helena Boczek urodziła się 7 sierpnia 1917 r. w Sorbinie, jako jedna z sześciorga dzieci Julii i Franciszka Boczek. Jej dziadek był Powstańcem Styczniowym, brat Szczepan został zamordowany w Katyniu przez NKWD. W 1941 r. wyszła za mąż za Władysława. Wychowała pięć córek, doczekała się 11 wnucząt i 17 prawnucząt. Członkini pierwszego Koła Gospodyń Wiejskich w Sorbinie, które powstało w 1935 r. Pani Helena wraz z kołem gospodyń uczestniczyła w pogrzebie Piłsudskiego w Krakowie. Członkini Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży Katolickiej założonego przez ks. Piechotę z parafii w Odrowążu.
Karbownik Krzysztof
Leon Kaleta - zdjęcie współczesne Świadka Historii
Portret współczesny Leona Kalety. Leon Kaleta urodził się 1 lutego 1912 roku w Sobowicach, syn rolnika, żołnierz 3. Pułku Piechoty Legionów stacjonującego w okolicach Jarosławia oraz 4. Pułku Piechoty Legionów we wrześniu 1939 roku, nazywany najstarszym kapitanem województwa świętokrzyskiego oraz najstarszym ludowcem, członek Batalionów Chłopskich, organizator Koła Młodzieży „Wici” oraz rolniczej Solidarności w Sobowicach, działacz społeczno-kulturalny. Mieszka w Sobowicach w domu rodzinnym.
Karbownik Krzysztof
Puła Janina
Bronisława Suzańska - zdjęcie współczesne Świadka Historii
Portret współczesny Bronisławy Suzańskiej. Bronisława Suzańska (z domu Sławna) urodziła się 5 lutego 1922 r. w Husiatynie, w polskiej miejscowości, położonej tuż przy granicy z ZSRR. Wychowywana była w duchu patriotycznym, a jej ojciec, Piotr Sławny, był lokalnym społecznikiem, m.in. współtwórcą Kasy Stefczyka w Husiatynie. W latach młodości p. Bronisława udzielała się w kościelnym chórze i należała do harcerstwa. Po zakończeniu wojny, w 1945 roku, przyjechała do Obornik Śląskich i poświęciła się pracy w gospodarstwie i opiece nad dziećmi.
Beniuk Szymon
Zofia Frasuniak - zdjęcie współczesne Świadka Historii
Portret współczesny Zofii Frasuniak. Zofia Frasuniak, urodzona 13.03.1923 roku, w rodzinie chłopskiej, w Woźnikach k/Sieradza. Rodzice, Leonarda i Franciszek Kubiakowie, zmarli, gdy miała 4 lata. Wraz z rodzeństwem (6 sióstr i brat) została wychowana przez najstarszą siostrę. Przed wojną ukończyła szkołę podstawową, kursy krawieckie i przez rok pracowała w szwalni. By uniknąć wysiedlenia, przebywała u znajomych w Łodzi. Po wojnie zajmowała się gospodarstwem i rodziną, przez krótki czas pracowała w gospodzie, a następnie w sklepie wielobranżowym. Wdowa po mężu, Stanisławie Frasuniaku. Pobrali się w 1945, po jego wyjściu z wojska. Mieli razem 3 córki (2 z nich zmarły) i syna. Mieszkali we wsi Stawiszcze, gdzie pani Zofia nadal mieszka z rodziną.
Alwingier Izabella
Aleksandra Wodzyńska - zdjęcie współczesne Świadka Historii
Portret współczesny Aleksandry Wodzyńskiej. Aleksandra Wodzyńska urodziła się 25 lutego 1916 roku w Radomiu, w wielodzietnej rodzinie. Skończyła szkołę podstawowa, a następnie trzyletnią szkołę handlową. Jeszcze przed wybuchem wojny podjęła pracę intendentki w żłobku przy zakładach przemysłu tytoniowego w Radomiu. Na tym stanowisku pracowała aż do emerytury.
W 1948 roku wzięła ślub. Jej mąż był kierownikiem odlewni. Nie mieli dzieci. Przez niemal całe życie mieszkała w Radomiu, od kilku lat przebywa w Brańszczyku.
Beniuk Szymon
Maria Tarasewicz - zdjęcie współczesne Świadka Historii
Portret współczesny Marii Tarasiewicz. Maria Tarasewicz z d. Prokopowicz urodziła się 03.07.1918 w majątku Leonardowo w Ziemi Wileńskiej, nieopodal miasteczka Miadzioł, na wschód od jeziora Narocz (dzisiejsza Białoruś). Rodzice posiadali 150 hektarów lasu, sad i ziemię orną. Okolica wyznawała swoisty kult Marszałka Piłsudskiego, którego gniazdo rodzinne – Zułowo – znajdowało się nieopodal. Przed wojną Maria skończyła szkołę powszechną. W 1941 w dworku Prokopowiczów stacjonowali sowieccy oficerowie. Po wojnie w Leonardowie władza radziecka zorganizowała szkołę, posterunek milicji i siedzibę gminy. Właściciele okolicznych majątków zginęli, zostali zesłani na wschód lub uciekli do Polski. Maria nie wróciła od razu do kraju. Pracowała w kołchozie. W 1950 wyszła za Klemensa Tarasewicza – Polaka. Wybudowali sobie dom w miejscowości Komaje. Urodziły im się dwie córki. W 1958 roku postanowili przyjechać do Polski, do Łodzi, gdzie mieszkał ojciec Marii i jedna z jej sióstr. W Łodzi Maria zajmowała się chałupnictwem. Pracowała też 18 lat w Zakładach Przemysłu Bawełnianego im. Dzierżyńskiego (Eskimo). W Łodzi urodziło im się trzecie dziecko. Przeszła na emeryturę w 1978 r.
Kasprzyk Damian
Relacja Krzysztofa Bieżuńskiego
Relacja Krzysztofa Bieżuńskiego, działacza opozycji demokratycznej, członka Solidarności Walczącej. Relacja dotyczy przede wszystkim strajku w zajezdni przy ul. Grabiszyńskiej, rozpoczęcia strajku, przebiegu oraz zakończenia, pracy w strajkowej drukarni. Relacja zawiera również wspomnienia dot. strajków i Solidarności z okresu odbywania służby wojskowej oraz pracy w kopalni Borynia w Jastrzębiu-Zdroju.
Bieżuński Krzysztof
Bajer Magdalena
Zieliński Henryk
Czesław Brokos - zdjęcie współczesne Świadka Historii
Portret współczesny Czesława Brokosa. Czesław Brokos – pracownik działających w latach 80. zakładów „INSTAL” we wrocławskich Swojczycach. Zajmował się produkcją sieci ciepłowniczych w całym regionie dolnośląskim. Uczestnik wydarzeń strajkowych w sierpniu 1980 roku oraz Zjazdu Delegatów NSZZ „Solidarność”. Organizator podziemnego druku we Wrocławiu. Członek Regionalnego Komitetu Strajkowego i przewodniczący Tymczasowej Komisji Zakładowej. Jego działalność opozycyjna koncentrowała się na organizowaniu związku zawodowego w zakładzie pracy oraz na wyzwaniach drukarza podziemnego.
Borecki Kamil
Julian Golak - zdjęcie współczesne Świadka Historii
Portret współczesny Juliana Golaka. Julian Golak – ur. 14 maja 1957 r. w Nowej Rudzie (woj. dolnośląskie, pow. kłodzki) absolwent Szkoły Poligraficznej. W 1975 r. rozpoczął pracę w Zakładach Graficznych Poczty i Telekomunikacji we Wrocławiu. Pracował jako maszynista typograficzny. W sierpniu 1980 roku jako 23-latek reprezentował swoje miejsce pracy i zawód w wydarzeniach strajkowych w zajezdni autobusowej nr VII. W czasie stanu wojennego doświadczył wykluczenia ze swojego środowiska zawodowego. Samorządowiec, działacz lokalny i społeczny.
Borecki Kamil
Waszkiewicz Jan
Gleichgewicht Aleksander
Piotr Rakowski - zdjęcie współczesne Świadka Historii
Portret współczesny Piotra Rakowskiego. Piotr Rakowski urodził się 10.01.1942 roku we wsi Żołobko koło Krzemieńca na Wołyniu. W 1945 roku wraz z całą rodziną transportem dotarł do Gorzowa Wielkopolskiego. Jego ojciec, oficer Wojska Polskiego, dostał później przydział do Bogatyni oraz Lubania Śląskiego. W 1968 roku Pan Rakowski mieszkał już w Legnicy, gdzie poślubił swoją żonę. Do Wrocławia państwo Rakowscy przeprowadzili się w 1975. Kupili gospodarstwo rolne na Kowalach. Mają dwoje dzieci. Piotr Rakowski jest aktywnym członkiem Rady Osiedla Kowale. Pracował w zakładach Polaru, gdzie w sierpniu 1980 roku przyłączył się do strajku, przewodnicząc wydziałowi PB-10. Zajmował się m.in. kolportażem materiałów Solidarności, np. znaczków. W stanie wojennym był internowany. Do dziś udziela się w życiu społeczności lokalnej.
Borecki Kamil
Katarzyna Melnykewycz - relacja
Aleksander Dowgiałło-Wierbil - relacja
Stanisław (Janusz) Zacharek - relacja
Magdalena Przewłocka - relacja
Ryszard i Jadwiga Hukało - relacja
Charlotte Martha Maria Skuriat (Judaschke) - relacja
Aleksander Gleichgewicht - relacja
Tadeusz Jacek Sługocki- relacja
Mieczysław Rychlicki - relacja
Ewa Piechocka-Matolicz - relacja