Polski aktor filmowy i teatralny. Znany ze śpiewania w Kabarecie "Starszych Panów". Ukończył gimnazjum im. Jana Śniadeckiego w Kielcach, następnie przerwał dalszą edukację z powodu wybuchu II Wojny Światowej. W 1943 roku wstąpił do organizacji konspiracyjnej Szarych Szeregów przybierając pseudonim Wilk. W 1944 roku, w grudniu został aresztowany przez Gestapo. W 1954 roku ukończył Państwową Wyższą Szkołę Teatralną w Warszawie. Debiut sceniczny zaliczył w Teatrze Dolnośląskim w Jeleniej Górze. W swojej karierze współpracował z zespołami Teatru Dramatycznego w Warszawie w latach 1955-1985, następnie związał się z Teatrem Polskim w Warszawie. Związany z kabaretami "Koń", "Kabaretem Starszych Panów", a także "Kabaretem Dudek".

Polski, legendarny aktor, znany przede wszystkim ze swojej roli Hansa Klossa w serialu "Stawka większa niż życie". Maturę zdał w Łodzi w 1950 roku. Szkołę aktorską ukończył w Krakowie w 1953 roku. Po studiach związany z deskami teatrów: im. Osterwy w Lublinie, Teatrze Powszechnym, Teatrze Ludowym, Teatrze Polskim, a od 1983 roku pracował w Teatrze Narodowym w Warszawie. Debiut na srebrnym ekranie zaliczył w filmie "Kanał", a następnie trafił na rolę, która zdefiniowała całą jego przyszłą karierę - w teatrze telewizji i serialu "Stawka większa niż życie".
Podczas swojej kariery jednoznacznie wspierał i był członkiem wielu organizacji komunistycznych. W latach 1978-79 pełnił nawet funkcję członka egzekutywy Komitetu Warszawskiego PZPR. W latach 90. pracował w telewizji TVP2 i TVN.
Zmarł w 2014 roku, pochowano go w Alei Zasłużonych na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie.

Aktorstwem parał się już od dzieciństwa, kiedy to w wieku 10 lat zadebiutował jako statysta w Teatrze Polskim w Warszawie w sztuce "Chory z urojenia" Moliera. Związany był zresztą z tym przybytkiem aż do śmierci w 1978 roku. Stopniowo nabierał doświadczenia, najpierw biorąc udział w amatorskich przedstawieniach dla dzieci, a następnie po zdaniu egzaminów w Państwowym Instytucie Sztuki zasilił trupę "Płomyka" i "Płomyczka". Do wybuchu II wojny światowej związany był także z teatrami: Malickiej, Ateneum i teatrem w Sosnowcu. W czasie drugiej wojny światowej więziony w słynnym "Pawiaku", następnie przeniesiony do Sachsenhausen i kolejno do Dachau. Po uwolnieniu z obozu wrócił do Warszawy gdzie został członkiem AK, a także brał udział w Powstaniu Warszawskim. Po upadku Powstania trafił do oflagu II D Gross-Born. Następnie występował w teatrze odwiedzającym polskich jeńców na terenie III Rzeszy. Po wojnie związany z teatrami: Nowym w latach 1947–49, Narodowym (1949–54), Współczesnym (1954–68) i Polskim w latach 1968–1978. Znany także z wielu ról filmowych i serialowych. Po śmierci pochowano go na Cmentarzu na Powązkach w alei zasłużonych.

Aktorka, reżyserka, absolwentka Wydziału Aktorskiego i Reżyserskiego Dramatu warszawskiej Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej. Popularność przyniosła jej inscenizacja spektaklu Jordan Moiry Buffini i Anny Reynolds w Teatrze Powszechnym w 1996 r.

W latach 2004 - 2007 związana była z Teatrem Współczesnym w Warszawie.

Aktor, reżyser, występował w teatrze Juliusza Słowackiego w Krakowie, Ateneum Stefana Jaracza, Kwadrat w Warszawie.

Pełnił funkcję dyrektora artystycznego i naczelnego Teatru Współczesnego imienia Edmunda Wiercińskiego we Wrocławiu (1984 - 1988), im. Juliusza Słowackiego w Krakowie (1988 - 1990).

Absolwent architektury Wyższej Szkoły Technicznej w Wilnie, uczęszczał do Studia Dramatycznego przy Polskim Teatrze Dramatycznym. Grał w Wilnie (1944-45), Toruniu (1945, 46-48), Olsztynie, Poznaniu.
W 1949 r. związał się z Teatrem Polskim we Wrocławiu, w latach 1981 - 85 był dyrektorem i kierownikiem artystycznym Teatru. Od 2000 r. aktor Teatru Narodowego w Warszawie.

Wykładał na PWST a w 1979 r. został pierwszym dziekanem Wydziału Aktorskiego uczelni. W latach 1972 - 1994 był wykładowcą Wydziału Wokalno-Aktorskiego Akademii Muzycznej we Wrocławiu.

Zmarł 27 lipca 2009 r. we Wrocławiu.

Aktor, reżyser teatralny, choreograf. W latach 1965 - 1971 występował w Wrocławskim Teatrze Pantomimy, 1971 - 1991 Teatr Żydowski w Warszawie.

Dyrektor Operetki Wrocławskiej w latach 1990 - 1993 i Warszawskiej 1992 - 1994, 1996 - 1997 etatowy reżyser Teatru Żydowskiego w Warszawie.

W 2020 został zastępcą dyrektora ds. artystycznych Teatru Polskiego we Wrocławiu.

Aktor teatralny (Teatr Wojciecha Bogusławskiego 1970-1973; Teatr Współczesny we Wrocławiu 1973-1975, 1994). Dyrektor naczelny i artystyczny Teatru Polskiego we Wrocławiu w latach 1975 - 1987), dyrektor naczelny i artystyczny Teatru Rozrywki we Wrocławiu (1987-91), dyrektor naczelny i artystyczny Teatru W. Bogusławskiego (1991 - 1994).

W 1976 r. ukończyła Państwową Wyższą Szkołę Teatralną. Do 1981 r. współpracowała z Teatrem na Woli .
W 1985 r. wystąpiła jako Eva w Pannach z Acheronu Joe Alexa w Wrocławskim Teatrze Współczesnym im. Edmunda Wiercińskiego.

Jako aktorka filmowa występowała również w filmach między innymi: Człowieku z Marmuru (1976); Niedzdzielne dzieci, Krzyk (1982), Ga, Ga. Chwała Bohaterom (1985), Obywatel (2014).